Uke 21 = Uflaks

...

(bilen i sine glansdager, på vei mot Trondheim i 2009)

...
Det heile byrja på onsdag i uke 21, altså onsdag 25.mai. Kristine var på vei til jobb, kjørande frå Tunes mot Os i den gode gamle bilen sin. Sånn ca mellom Espeland og Lone ein plass merka ho at noke ikkje var som det skulle, Kaizers CD'en byrja å hakke!! jaja, tenkte ho, godt da berre er ein brent CD. Så skrudde ho over på P4 i staden. Men P4 hakka og... meir og meir, tilslutt var P4 vekke og heile CD-spelaren var død!

Da var så tomt i bilen uten musikk, og ikkje berre da, bilen hørtes ikkje ut som han pleide heller. Den var liksom litt seig...

Vindusviskaren virka som han hang fast i vindaugene og gjekk grådig tregt, endå dei sto på da nest-høgaste hakket.

Kanskje er da asken?? tenkte Kristine. Ett par dager før hadde det nemlig vert nokke mas om ein askesky som låg over landet og lagde dårlig luft og grå biler.
Men da måtte vera nokke meir enn som så... Bilen ble seigare og seigare. I slutten av grimesvingane slutta vindusviskaren heilt. Ka skjer no!!? undra Kristine seg, og byrja å bli litt bekymra og tenkte. Er da dommedag alt? Kanskje all elektronikk slutter å virke og så kjem Jesus igjen???

Ho nerma seg Midtun no, bilen var om mulig endå seigare og ho byrja å miste fart. Turtellaren fall, og ho prøvde å gire ned, men då ho gav gass skjedde ingenting, bilen gjekk ikkje fortare. No var ho nere i 40 i 80 sona, og bilen bak byrja å irritera seg, han blinka med lysa....

Kristine innsåg tilslutt at håpet var ute, og svinga ut i grøften som heldigvis var brei nok til at ho ikkje stod i veien for nokken. I det ho svinga av slokna bilen heilt... Ho prøvde å vri nøkkelen men da var ikkje livstegn... Oh shit.. Ka gjer eg no?? tenkte ho. Ho leita i tasko ette mobilen som selvfølgelig låg att heima... "Flott! Her står eg midt i hurlumhei uten framkomstmiddel eller mobil." Kristine var lost.

Heldigvis var da ett kontorbygg ikkje så langt frå der ho stod, så ho fekk låna seg ein telefon, da einaste nummeret ho huska i hodet va pappen sitt. Han kunne jo ikkje gjere så mykje med bilen men han kunne vertfall ringe til Fjord'n Blomster og sei at Kristine kjem sikkert forseint i dag.

Totalt månebedotten og veldig glad for att ho hadde nokken kontanter i lommen forlot Kristine bilen i grøften og la ut på ferden mot nermaste busstopp.

Seinare på dagen då Kristine og bror hennas var ute og skulle hente bilen starta han kjempe fint. Og Kristine kunne kjøre heim uten problem. Han måtte bare kvile seg litt;)

Da viste seg at dynamoen var gåen og da va ein heil del andre ting som måtte gjerast før bilen var frisk igjen. Så no står bilen parkert og skal fiksast. Godt Kristine har ein bilmekanikar-bror. Flaks!

Men uke 21 var ikkje over endå.... fortsettelse følger....

...